― Είναι φανερό ότι τα μάτια έχουν μεγάλο μερίδιο στην έκφραση, έτσι;
― Σαφώς! Τα μάτια όμως έχουν και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό για τις λέξεις που χτίζουμε.
― Και τι είναι αυτό;
― Είναι το βλέμμα. Είναι, δηλαδή, πού κοιτάνε τα μάτια. Έχει διαφορά, αν τα μάτια κοιτάνε το συνομιλητή, τη λέξη ή κάπου αλλού στο χώρο.
― Για εξήγησέ μου, να καταλάβω ...
― Έχει να κάνει με το θέμα που επικοινωνούμε. Όταν τα μάτια κοιτάνε το συνομιλητή, οι λέξεις που γίνονται έχουν στόχο να τις καταλάβει ο συνομιλητής κανονικά.
― Αυτό είναι εύκολο, το καταλαβαίνω.
― Όταν τα μάτια κοιτάνε τη λέξη, παίρνουν ένα προσωπικό ρόλο στη δράση που λέει αυτή η λέξη. Αυτός που κάνει νοηματική παίρνει το ρόλο του θέματος. Κοίτα τα παραδείγματα:

Αγόρασα ένα κινητό τηλέφωνο και βλέπω ότι είναι πολύ καλό
Το παιδί τρελαίνεται να παίζει με το αυτοκινητάκι
Δουλεύω πολύ σα γάιδαρος

Κι όταν το βλέμμα πάει κάπου αλλού, δείχνει ότι οι λέξεις εννοούνται από πολύ γενική άποψη, έτσι που δεν είναι απαραίτητο ο συνομιλητής να τις δει σα να προορίζονται για κείνον. Για δες τα παραδείγματα:

Ο καθηγητής μου φώναξε κι εγώ σιώπησα
Ο πατέρας με συμβούλεψε κι εγώ κατάλαβα
Θέλω να πάω να δω τη φίλη μου στο νοσοκομείο αλλά το σκέφτομαι