― Είπες πριν ότι ο χώρος έχει νόημα. Μα, δεν μπορεί ο χώρος να είναι ο ίδιος ο χώρος στη γλώσσα; Δεν μπορούμε να εννοούμε κάποιον τόπο μέσα στο χώρο;
― Βεβαίως και μπορούμε! Όταν εννοούμε έναν τόπο σε κάποια περιοχή του χώρου που κάνουμε νοηματική, τότε μπορούμε να κάνουμε τη λέξη σε άλλη θέση από εκείνη που κάνουμε συνήθως. Έτσι δείχνουμε ακριβώς πού γίνεται η ενέργεια. Κοίτα:

Η εκκλησία (εδώ) απέχει από την αστυνομία (εκεί) 100 μέτρα
Κάθε μέρα πηγαινοέρχομαι από το σπίτι (εδώ) στη δουλειά (εκεί)
Νοιώθω άγχος που με ενοχλεί στο στήθος
Από τα πολλά χτυπήματα πονάω πίσω στην πλάτη
Είδα τη φίλη μου στο δεύτερο δρόμο από δω
Χτύπησα στο κεφάλι κι έβγαλα καρούμπαλο

― Εντάξει, κατάλαβα. Εδώ, δηλαδή, δεν έχουμε αρχή και τέλος, έχουμε κοινές ή αμετάβατες λέξεις που αλλάζουν για να δείξουν πού γίνεται αυτό που λένε.
― Ακριβώς. Πάμε τώρα να δούμε τον τρόπο!