― Να σε ρωτήσω κάτι. Αφού κάθε πρόταση εκφράζει κάτι που θέλουμε να πούμε, δε θα πρέπει όλες οι προτάσεις να έχουν κάποια κοινά στοιχεία;
― Ξεφτεράκι μου, σωστά το μάντεψες! Αυτό θα πούμε τώρα. Κοίτα για παράδειγμα την πρόταση:

Το παιδί παίζει

Τι καταλαβαίνεις;
― Καταλαβαίνω ότι έβαλες στο νου σου το παιδί. Και μετά είπες κάτι που κάνει το παιδί. Είναι περίπου σαν την πρόταση:

Το αυτοκίνητο περνάει από μπροστά μου

Φέρνω στο νου μου το αυτοκίνητο, το λέω, και μετά λέω τι κάνει το αυτοκίνητο.
― Εξαιρετικά! Όλες οι προτάσεις γίνονται με αυτό τον τρόπο. Φέρνουμε στο νου μας κάτι, το λέμε, και μετά λέμε τι κάνει εκείνο. Αυτό που φέρνουμε στο νου μας είναι το θέμα της πρότασης. Κάθε πρόταση έχει το θέμα της. Μπορείς να μου πεις μερικά ακόμα παραδείγματα και να βρεις το θέμα στο καθένα;
― Αμέ, κοίτα:

Το παιδί παίζει (θέμα: παιδί)
Η γιαγιά χορεύει (θέμα: γιαγιά)
Ο μαθητής διαβάζει (θέμα: ο μαθητής)
Ο στρατιώτης πυροβολεί (θέμα: ο στρατιώτης)
Αγαπώ τη μητέρα μου (2 θέματα: εγώ και η μητέρα μου)
Του εξηγώ την ιστορία μου (2 θέματα: εγώ και αυτός)
Ο αθλητής τρέχει (θέμα: ο αθλητής)

― Θαύμα! Πάμε τώρα παρακάτω!