Οι χειρομορφές δε γίνονται από μόνες τους. Κάθε χειρομορφή παίρνει μία συγκεκριμένη διάταξη στο χώρο για να εκφραστεί. Αυτή η συγκεκριμένη διάταξη λέγεται προσανατολισμός. Η ανατομία του χεριού, και ιδιαίτερα των αρθρώσεων του αγκώνα, του καρπού και των δαχτύλων, ορίζει το εύρος των δυνατών προσανατολισμών μίας χειρομορφής.
Ο προσανατολισμός εξαρτάται από δύο παράγοντες: (1) τη διάταξη του επιπέδου της παλάμης στο χώρο, και (2) την κατεύθυνση της βάσης των δαχτύλων. Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων δίνει περίπου 200 γεωμετρικά επιτρεπτούς προσανατολισμούς. Στην πράξη, όμως, η ανατομία περιορίζει πάρα πολύ τον αριθμό των δυνατών προσανατολισμών, έτσι ώστε σε κάθε νοηματική γλώσσα, και φυσικά και στην ΚΝΓ, ο αριθμός των προσανατολισμών που δείχνουν οι χειρομορφές στις λέξεις δεν είναι μεγαλύτερος από 20-25. Οι βασικοί προσανατολισμοί των χειρομορφών στην ΚΝΓ, που βλέπουμε στις συνηθέστερα χρησιμοποιούμενες λέξεις, δεν είναι περισσότεροι από 10.
Ο προσανατολισμός εξαρτάται από δύο παράγοντες: (1) τη διάταξη του επιπέδου της παλάμης στο χώρο, και (2) την κατεύθυνση της βάσης των δαχτύλων. Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων δίνει περίπου 200 γεωμετρικά επιτρεπτούς προσανατολισμούς. Στην πράξη, όμως, η ανατομία περιορίζει πάρα πολύ τον αριθμό των δυνατών προσανατολισμών, έτσι ώστε σε κάθε νοηματική γλώσσα, και φυσικά και στην ΚΝΓ, ο αριθμός των προσανατολισμών που δείχνουν οι χειρομορφές στις λέξεις δεν είναι μεγαλύτερος από 20-25. Οι βασικοί προσανατολισμοί των χειρομορφών στην ΚΝΓ, που βλέπουμε στις συνηθέστερα χρησιμοποιούμενες λέξεις, δεν είναι περισσότεροι από 10.
