― Τι είναι η έμμεση αφήγηση; Μήπως βάζουμε και τον εαυτό μας μέσα;
― Περίπου. Όταν κάνουμε έμμεση αφήγηση, λέμε εμείς τις δικές μας προτάσεις και μετά λέμε τις προτάσεις της αφήγησης λίγο αλλαγμένες. Προσοχή, όμως! Εδώ δε στρέφουμε το σώμα μας. Κοιτάμε συνεχώς τον συνομιλητή μας!
― Πώς, δηλαδή;
― Κοίτα να δεις. Στο διάλογο οι άνθρωποι λένε, ρωτούν, απαντούν, παρακαλούν, εξηγούν. Λοιπόν, όταν θέλουμε να αναμεταδώσουμε ένα διάλογο με έμμεσο τρόπο, κάνουμε προτάσεις, που η ενέργειά τους είναι μια απ’ αυτές, δηλαδή ερώτηση, απάντηση, εξήγηση κ.λπ. Κάθε φορά που κάνουμε μία τέτοια πρόταση, αμέσως μετά βάζουμε ως θέμα της μία πρόταση του διαλόγου.
― Ωχ, πάλι οι ρωσικές κούκλες...
― Σε παρακαλώ, πρέπει να καταλάβεις ότι οι ρωσικές κούκλες είναι πολύ σημαντικό πράγμα στη γλώσσα! Πάμε τώρα να κάνουμε μερικά παραδείγματα!